Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Yalnızlığın rengi hep aynıdır zaten... 'Gri... Hem de koyuya çalan bir gri...'
Oldukça derin bir iç hesaplaşma... 'u/mutsuzlukların' üzerine perdeleri çekerek...
Etkiliydi Müjgan Hanım. Kutlarım şiiri ve sizi...
Masada duran muma takılacak gözlerim
Fersiz sönmek üzere.
Ay’ın önünde kümelenmiş yine bulutlar
Yıldızlar yok
Dileklerimi erteleyeceğim başka gecelere.
çok güzel bir şiirdi.
yüreğinize sağlık.
tebriklerimle
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta