Ayağım yeni bastı sevdanın eşiğine,
Lakin ömür tükendi, son kışı yaşıyorum.
Bedenim bebek gibi imrendi beşiğine,
İnişleri tükettim, yokuşu yaşıyorum.
Kader neden güzeldir merhamete gelince?
Gün neden değerlenir ömürler tükenince?
Yer yerinden oynuyor gönül aşka düşünce,
Dönmeyecek günlere bakışı yaşıyorum.
Sevda kar gibi yağdı ağarmış saçlarıma
Ve damlalar bıraktı kirpiğin uçlarına,
Kovam boşuna indi kuru sarnıçlarıma,
Yerimden yorgun argın kalkışı yaşıyorum.
Saniyeler ne tatlı, gönül nasıl kanatlı,
Aşkım denize vuran mehtaptan şatafatlı
Gönül akıldan deli ve akıldan inatlı,
Ömür boyu özlenen alkışı yaşıyorum.
(HANÇER YARASI isimli Hece Şiirler 'inden > 87-88/100)
İsmet BarlıoğluKayıt Tarihi : 24.8.2004 13:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
'Yer yerinden oynuyor gönül aşka düşünce'
Yeri yerinden oynatan aşk yaşayanlara ne mutlu. Aşksız yeri yerde kalmışların vay haline. Aşkın yaşı yok, yeri yok, yurdu yok kimi zaman adı bile yok. Yeter ki aşk olsun da kimliği de olmasın ne fark eder. Tükenmeden, inişlere başlamadan, yokuşlara tırmanmadan aşk olsu da nasıl olursa olsun.
TÜM YORUMLAR (1)