Hani bizim sevdamız uzun ömürler boyu sürecekti. Tekrardan yeni maceralar yeni dostluklar kurdum henüz 15 yaşındayım. Zaten utanmıyor kalbim benden. Demek denemek bile zormuş beni sevmeyi.
Garip sorular,paradokslar ve lüzumsuz kelimelerle yazımı dolduruyorum. Düz ismini yazsam yanına kalpler koysam yeterdi aslında. Ama çok klasik.
Gene bir gün tek başıma okuldan çıkıp kıyıya gitmiş denize taş atıyorum. Kuma sözler yazıyorum.Zaten ismini kalbime kazımışım zımparalarım belki.
Şarkılar söylüyor ve bağırıyorum seni çok seviyorum diye ama duymuyorsun ulan duymuyorsun! Sakın ama sakin duyma gitsin başkası bagırsın ruhun duyar mı?
Söyle duyar mı?!
— Ayağım burkuldu Baran
— Benim seni gördüğüm her saniye kalbim burkuluyor inan!
— -Nasıl yani?
— Ben seni seviyorum sen beni takmıyorsun bile!
Neden takmıyorsun neden!
Çünkü sevmiyorsun bunu herkes biliyor canım benim.
Kayıt Tarihi : 21.12.2019 20:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Baran Özgüven](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/12/21/ayagim-burkuluyor-baran.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!