Ayağı ağırmış xatirələrin,
Qapımı açantək ölü düşürəm.
Kədəri çağırmış xatirələrin,
Sənsizlik dərdimi bölüb düşürəm.
Itirə bilməmiş yağışın səsi,
Könlümün məhəbbət təranəsini.
Bitirə bilməmiş zülmün nəfəsi,
Gölümün azadlıq tərsanəsini.
Aydınlıq qışqırıb haray salsa da,
Sükutun içində səssizlik yatar.
Ayrılıq qızıldan saray alsa da,
Yenə də hayıma sənsizlik çatar.
01.12.2017
Kayıt Tarihi : 29.4.2018 16:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sevinc Arzulu](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/04/29/ayagi-agirmis.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!