Aya Gün Değdi Şiiri - Mustafa Erol

Aya Gün Değdi

Sanki asırlardır, tanırım ben seni.
Gönlüme gönlün, sanmayasın dün değdi.
Nefes aldıkça artık hep, anarım seni.
Sen güneşsin bense ay, aya gün değdi.

Elemleri attı, bir sözünle özüm.
Yeni görmeye başladı, sanki gözüm.
Senin adını zikreder, bil her sözüm.
Sen güneşsin bense ay, aya gün değdi.

Hem gündüzler aydınlık, hem tüm geceler.
Silindi seninle, bütün bilmeceler.
Özüm senindir, dilim seni heceler.
Sen güneşsin bense ay, aya gün değdi.

Ne mazi ne de hal, seninledir Mahşer.
Kendi derdiyle uğraşırken tüm beşer.
Seni arayışım hayırdır, sanma şer.
Sen güneşsin bense ay, aya gün değdi.

Sevgin verir gönle huzur, dize derman.
Seninle daha güzel; dağ, deniz, orman.
Sevgi sözündür bana en yüce ferman.
Sen güneşsin bense ay, aya gün değdi.

Aya gün değdi diyor bak, yürek sesim.
Sensin benim aldığım, he bir nefesim.
Sensin menzilim, sensin benim adresim.
Sen güneşsin bense ay, aya gün değdi.

Mustafa EROL
Antalya/Manavgat