Aya Gediyok... Şiiri - Duran Tamer

Bin senedir yeni geçtik horuğu,
Bindik boz eşşeğe aya gediyok,
Atamadık ayağımızdan çarığı,
El füzede bizler yaya gediyok.

Dedem ata bindi babamsa taya,
Bizler çağ atladık olurmu yaya,
Kısmetse bu sene yolculuk Ay'a,
Yıldızları saya saya gediyok.

Muska diktik yeleklere kazağa,
Düşüren düşürdü bizi tuzağa,
Akılı fikiri sardık kızağa,
Kar üstünde kaya kaya gediyok.

Bulutlar üstünde hayli kışladık,
Ne yalanı,ne talanı boşladık,
Gün batmadan hırsızlığa başladık,
Gökyüzünü soya soya gediyok.

Bir solukta geldik nerden neriye,
Bu gidişin dönüşü yok geriye,
Sonunda karıştık cine,periye
Seslerini duya duya gediyok.

Pusula bozuldu,vurduk kıyıya,
Sarhoş olduk biz uyuya uyuya,
En sonunda dayı dedik ayıya,
Cehalete doya doya gediyok.

DURAN'ım der:Bizi gaflet bürüdü,
Karıncalar bizden hızlı yürüdü,
Ozonlar delindi,buzlar eridi,
Yüzümüzü yuya yuya gediyok.