Aya Bakan Mezar Şiiri - Yorumlar

daha bu akşam,konuşuyorduk molla mavrangel'le ,oturduk 'niçin şiir yazıyorsun' konulu bir mini münâzaraya.. ve sonra şu kanaate vardık;
şiir, yazılmaz;'şiir yaşanır'..

şiir okulumun kıymetli öğretmenine yürekten selam olsun..

Kötü bir şiir yorumcusuyum.Hele böyle ustaca yazılmış bir şiiri yorumlamak ne haddime!Teşekkürler paylaşımınız için.Sevgiyle.

aradan popüler olmıyanı okuyayım dedim çok güzel yazılmış daha öbür şiirlerinize bakmadım ama ben bunu çok sevdim gece dolmuşken heryere.

ben çocukken mezarlık
aya bakardı
ay tavsadı mı tavsadı
yoksulluğu sözü gibi pak
eski canları toplardı köyümüzden
/ açık kalan son ışıkları

Burada beni vuran 'yoksulluğu sözü gibi pak eski canlar' tarifi.Her gün üçbeş şiir okuyorum zaman buldukça.Ancak Nilgün aras şiirlerini hiç kaçırmam.onun bunu bilip bilmemesi de önemli değil.Nilgün aras şair , düşünür,büyük bir usta.onu övmek bize düşmez.
evet yukarıda tırnak içine aldığım cümle başlı başına bir süpermen tabiri caiz ise şiirin başlangıç bölümünde.şiirin tamamını yorumlamak istemiyorum.zira o zaman şiiri didiklemişim gibi hissediyorum.Ne var ki

ben çocukken anlamadığım her şeyden ilkiydi / ölülerin nutku
kim kapatacaktı
nasıl alacaktım
niye kaçıracaktım bir gün / son gün
saraydan çocukluğumu

derken şair zaten tüm şiiri kendisi yorumluyor.

teşekkürler paylaşımın için sayın aras.İyiki varsın ve bizleri şiir okuma zevkinden mahrum etmiyorsun.Eyvallah.

bu şiirin ateşi sönse de külü kalır içimde...unutmam bu dizeleri...yolunuz açık olsun

Şiirin başlığını okuyunca birden mehtap gecede irden iki yanı taş dikilmiş tümseklerin nereye baktığını, nasıl durduğunu düşündüm. Mezar taşları gökyüzüne doğru dikilmiş o tümseğin dünya ile bağlantı sağlayan gözleri gibidir.


Diyor ki şair: Ben çocukken mezarlık/aya bakardı
Sonra değişti mi? Belki değişmiştir yörüngesi. Ay da aylığında zaafa düşmüş görünüyor. Eski canları devrişir hal. Oradakiler, o yerdekiler. Maksat elbette bu betim değil. İrkildim de. Bu yüzden böyle konuşuyorum.

Bakın işte şimdi.
'Cesetlerin yaşama iliklenmesi' Medet aşkların bağından.Ölüler acıkmazlar.

Fonsiyonelliği her şiirinde görülen Nilgün Aras'ın tellendirdiği öğretiler aklımı fena kurcalıyor. Onların değirmenleri akıl öğütür, aşk öğütlemez, yarını örgütlemez. Akıl üretiyor. Zorlu düşüncelerde.
Akıl üreten değirmenleri anılar çürütüyor. Sonra çürük bir yaşam. Ölüler gibi.

Çocuklara ters düşüyor mezarlar ve orada öğütülenler. Bu şiiri akşümüstü okumak istemezdim. Yazıcıdanalıp geceye de bırakmak doğru olmazdı. Bir kere başladım. Erteleseydim öğütülürdüm. Gizemli bir mağaraya sürünerek sızar gibi hissettim kendimi. Çocukluğum dışarda kaldı.

Labirent yüklü dünyada bir başına kalmak ne de zormuş..!

şiir konuşurken, susarım...


sevgi ve saygımla

Ne güzel tesadüf.. Birkaç gün önce Turgut Uyar’ın 63 yılında yazdığı bir denemeyi-bana kalırsa makaleyi -epigraf.com adresinde bulunca çok sevinmiştim..Şimdi bu şiirde bizzatihi bu tema nın çevresinde gezinildiğini görmek, eskimez yeni, pörsümez renk ve kopmayan ahenk peşinde koşan insanın bu koşusunun bilhassa bir yaşama tarzı olduğunun farkına varmak...

Bunu şiirle hissetmek güzel.. Turgut Uyar’ın değindiği konuları özetle alıyorum şimdi..

Ülkemizde edebiyatın, hatta, toplumun bazı ve bir çok sorunları, açık kapalı, şiirde tartışılır, şiirde çözülür yahut çözülmez veya bu sorunlardan şiirde vazgeçilir....

Bütün şiir yazanlara, edebiyat yazanlara hatırlatmak gerekir: Şiir çıkmazdadır. Çünkü insan çıkmazdadır, sorunlar çıkmazdadır, Toplum değişiyor, insan değişiyor, insanın yeri değişiyor, insanın ilişkileri ve sorunları değişiyor. Ülkemizde en azından birtakım kavramlarla yeni yeni karşılaşıyoruz. Şiirin en azından artık bir avunma, oyalanma değil, bir saptama, belki bir önerme olduğu anlaşılıyor.
İnsanın doğasıyla şiir değişiyor.
Evet şiir çıkmazda. Çünkü insan çıkmazda. Ama bütün sorun bir çıkmazın bilincine varmakta.. Çünkü bu çıkmaz; bilince, bilgiye, , çağdaş şaire yeni bir imkandır...
Bu alıntıdan sonra , insanın yenilikçi muhafazakarlık çizgisinde bir türlü bitişemeyen bilincinin ,şiir zamanı içerisinde sıçrayışının (sekmelerinin) mısralardaki mimari estetiğinin izlerinden doğan zevki söylemek istiyorum.

hani öyle bir his bırakır ki , arada bir sayfasına gidip yenisini okumak istersin ..

ama nadirdir güzellikleri ...

hem bu yüzden çekici hem deminden içilesi şiirlerdir nilgün aras şiirleri !