Gün siyaha döndüğünde...
Ay yüzünü gösterdiğinde...
Pencerelerden uzak dur bitanem...
Olurki ay seni görürde, şöyle der kendi kendine...
'Bana ne hacet bu güzellik varken dünyada'...
Bakıyorum ay yok yine gökyüzüne...
gösterdin o güzelim yüzünü semaya...
Kalması mümkünmü güzelliğinin karşısında...
Giderse gitsin nereye isterse...
Sen beni aydınlatıyorsunya...
Benden arta kalan ışığın....
Tüm insanlığa yeter....
Kayıt Tarihi : 19.1.2009 21:44:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!