Genç ile kız daha lisenin başında tanışmışlardı
Kısa zamanda sıkı arkadaş olmuş
İlişkileri gitgide ilerlemiş bir birlerine bağlanmışlardı
Kız bir gün arkadaşına kanıp sebepsiz yere
Çocuktan ayrılmıştı
Çocuk ne olduğunu anlayamıyor kusuru kendinde arıyordu
Kız sonradan çok pişman olmuştu
Bir türlü çocukla konuşmaya cesaret edemiyor
Kendini affedemiyordu
Derken yıllar sonra çocuktan bir mektup geldi
AY YÜZLÜM (Genç Kız'a Yazıyor)
Merhaba… Ay yüzlüm
Yine seni düşünüyorum bu günlerde
Yine her şeyi sana benzetiyorum
Her an her dakika seni görüyorum karşımda
Ne yaptıysam vazgeçemedim karşı koyamadım bu huyuma
Biliyorum hala seni seviyorum Ay yüzlüm
Hala anlamıyorum neden uydun başkasına
Neden beni yaktın seni böyle severken
Bağlıydım sana delice esirindim
Neden yaptın neden Ay yüzlüm
Hiç bir şey yerini tutmuyor
Sana olduğum kadar başkasına aşık olamıyorum
Artık anmak istemiyorum ayrılığın adını
Ay yüzlüm seninle çıkarmak istiyorum mutluluğun tadını
Aradan aylar yıllar geçti
Yine de sönmedi sana olan aşkımın ateşi
Aksine bitmesi gerekirken seni gördükçe
Aynı coşkuyla aynı heyecanla çapmakta kalbim
Sana bağlanmışım elimde olmadan
Ama sen farkında değilsin Ay yüzlüm
Beklide farkındasın beklide naza çekiyorsun
Yalnız; dayanamıyorum artık çekemiyorum bu acıyı
Önceden ne güzeldi seninle ilişkimiz
Her sözün ümit vericiydi şimdi neredeler hani
Nereye kayboldular ansızın senin gibi
Gene de suçlayamıyorum seni
Biliyorum bir arkadaş uğruna yaktın ikimizi de
Sormadan yapamıyorum bütün bunlara değermiydi?
Bütün bu acılara, çileye, ızdıraba, yalnızlığa
Bir gül vermiştin bana hatırlıyor musun sakla demiştin
O gül durmakta hala bir kenarda
Rengi solduğu halde maziyi yaşatmakta
Bir o vefalı çıktı eski günlerden bu yana
Bilmiyorum neden bu mektubu yazdım
Şimdilik bitiriyorum maziyi boş ver Ay yüzlüm
Beklide ben yine kendimce saçmalıyorum
Sağlıcakla kal Ay yüzlüm
' SENİ SEİYORUM '
MEKTUBA CEVAP (Kız Gence Yazıyor)
Bilemezsin o günlerden beri ne çektiğimi
Yaptıklarımın acısını çekiyorum hala
Biliyorum deymezdi böyle bir arkadaşa
Yok yere yaktım ikimizi de
O eski günlerden beri sende hiç aklımdan çıkmıyorsun
Ne kadar pişmanım biliyor musun?
Yaptıklarımdan dolayı kendimi affedemiyorum
Sana dönmeyi çok istedim Ay yüzlüm
Yüzüm yoktu geri dönmeye suçluydum biliyorum
Benden sonra çok kişiyle çıkmışsın belli
Senin gibi bende çok kişiyle çıktım
Belki onların sayesinde seni unuturum sandım
Yapamadım yapamadım Ay yüzlüm
Senin sevgini hiç birinde bulamadım
Şimdi senin yanında olmak için neler vermezdim
Beni affede bilecek misin Ay yüzlüm
Kavuşmamız imkansız artık
Elveda Ay yüzlüm
AİLE BASKILARI
Annesiyle babası oğullarının bu durumuna çok üzülüyorlardı
Onu gördükçe ne yapacaklarını bilemiyorlar
Kadere lanet ediyorlardı
Çocuğun yaşı da ilerlemiş askerliğini bitirmişti
Anne baba oğullarının mürvetini
Bir an önce görmek istiyorlardı
Anne daha önceden birini beğenmişti bile
O kızı oğluna eş olarak almak istiyordu
Günlerce çocuğu ikna etmeye çalıştı
Bir kerede olsa görmesini istiyordu anne
Çocuk annesinin ısrarlarına dayanamayınca
Çaresiz kabul etmek zorunda kaldı
' Müsait bir günde gider görürüz dedi' annesine
Kalbi hala Ay yüzlüsündeydi çocuğun
Birkaç gün sonra bir haber geldi Ay yüzlüsünden
Yıkıldı genç olduğu yerde kala kaldı
İnanmak istemedi olamaz böyle bir şey dedi kendi kendine
Ay yüzlüsünü trafik kazasında kaybetmişti
Bitkin bir şekilde eve döndü genç
Eve geldiğinde annesini ağlarken gördü
Merakla sordu annesine
' Ne oldu neden ağlıyorsun anne'
Annesi hıçkırıklar arasında cevap verdi
Görmeni istediğim kız vardı ya oğlum
Onu bu gün trafik kazasında kaybettik dedi
Çocuk kulaklarına inanamadı
Annesinin, görmesini istediği kişi
Canından çok sevdiği Ay yüzlüsünden başkası değildi
Kader yine onlara yapacağını yapmıştı
Yine ağlarını örmüştü bu iki gencin aşklarının üstüne
KADERE İSYAN
Çocuk Ay yüzlüsünün ölümünü kabullenemiyordu
Bütün bunların bir rüya olmasını istiyor
Allah'a Ay yüzlüsünün geri dönmesi için yalvarıyordu
Gün geç tikçe yaşama arzusunu yitirmişti
Her gün ay yüzlüsünün mezarına gidip saatlerce
Ağlıyor kadere durmadan isyan ediyordu
Çocuk ay yüzlüsünün acısından
Kendini içkiye vermiş sabah akşam sürekli içiyordu
Anne ve baba oğullarının bu durumu karşısında
Bir şey yapamıyor
Çaresiz çocuğun yok oluşuna şahit oluyorlardı
Tek çare evlenmesi diye düşünüyorlardı
Böylece ay yüzlüsünü unutur hayatını düzeltir sanıyorlardı
Bir gün çocuk yine içmiş zil zurna sarhoş olmuştu
Her an her dakika ay yüzlüsünü düşünüyor
Durmadan adını zikrediyordu
Nere gittiğini bilmeden ve o sarhoş haliyle durmadan
Dolaşıyordu sokaklarda
Çevresine dikkat etmeden yürüyordu
Oysa caddenin ortasındaydı
Karşısından gelen arabayı bile görmüyordu
Ansızın ay yüzlüsünü gördü genç
Onu çağırıyordu el uzatmış gel diyordu
Genç tereddüt etmeden ay yüzlüsüne uzandı
Ve o uzanmayla birlikte tüm acıları son buldu
Dünyada buluşamadılar ama ruhları ahrette buluştu
İkisi de birbirine ahrette kavuştu.
23.03.2002
Hüseyin UÇAK
Kayıt Tarihi : 1.12.2002 19:04:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

yine okudum bu gun, ve yine urperdim...
cidden mukemmel olmus..
ellerine yuregine saglik...
TÜM YORUMLAR (3)