Ay Yüzlüm,Güneş Gülüşlüm /5

Her ne kadar hatalı da olsan, halâ senden nefret edemiyorum……. Kahretsin! .
Bütün yaşadığım acılara rağmen…. Düşünüyorum da acaba beni gerçekten sevmişmiydin?
Yoksa ailenin dayatmasıyla mı evlenmiştin? Halâ sorularıma cevap arıyorum..Ama nafile..biliyorum ki; sen o güzel yüzünü ve kafanı bizim için yormayacaksın.
Ama yine de bazen düşünüyorum herşeyi böyle yüzüstü bırakıp gitmseydin. Herşeyimiz varken böylesine sersefil olmasaydık.çocuğumuz anne baba sevgisiyle büyüseydi. çirkin ördek misalî başka eteklere yapışmasaydı, anne anne diye. Böyle her parçamız bir yerlerde kalmasaydı. Belki de bir gün gelip kızımıza diyeceksin ki benim kızım... Yüzün kızarmayacak ….
Hiç sorumluluğunu almadığın halde sahipleneceksin belki de..Yok yok bu zor bir ihtimal. Belkide yeniden anne olmuşsundur. Bebeğini her belediğinde hatırlamayacak mısın? Savunmasız bırakıp gittiğin dünya tatlısı yavrumuzu. içinde birazcık suçluluk duygusu olmayacak mı? Bir anne kendi canından olan
candan nasıl vazgeçer? Bunu halâ anlamış değilim. Belkide evcilik oynamıştın aklına göre her neyse...Kızımıza şimdilik senden pek bahsetmedik. Küçücük dünyasını yıkmamak için.Anama ana diyor. Onu seviyor. Hemen hemen her gün
uğruyor onunla biraz zaman geçirip; ondan sonra eve gidiyorum. O benim herşeyim…. Gidemediğim günler hep benden bahsediyormuş... Anama. Iyi bir babam var diyormuş. Onu cok seviyorum diyormus. Dünya tatlısi bir kızımız oldu neleri kaçırdığını bir bilsen.

23.2.2010, Bad Hersfeld
Zeynep Sekerci