Ay Yüzlüm Güneş Gülüşlüm /4

Kimbilir belkide herşeyi unuttun! Beni unut! Unut ta, ya yavrumuzu da unuttun mu?

Bir bilsen, bir görsen, bir düşünsen acaba uykuların bölünmez miydi? . Senin kedi yavrusu gibi terkedip gittiğin yavrumuza ben de bir sığınak sunamamıştım. O sen hiç kafanı takma bakarım ederim diyen yeni eşim de evlendikten sonra vermiş olduğu sözleri unutmuşa benziyordu.Yavrumuza rakip olmuş gibiydi. Eteğine anne anne diye yapışan çocuğa hiç bir ilgi göstermiyor, daha tehlikeleri görmeyen çocuğumuzu her akşam eve dönüşümde yara bere içinde görüyordum…
Akşam işten gelir gelmez boynuma atılan kızımız benden bir an bile ayrılmak istemiyor baba babacığım sakın bir daha gitme diye adeta yalvarıyordu. çocuğumuzun bana olan aşırı sevgisini eşim kıskaniyor, daha da ilgisiz duygusuz sorumsuz bir davranış sergiliyordu, çocuğa ve bana karşı.
çocuk kısa süre içinde susuz çiçekler gibi soluyordu. Tüm gün çalıştığım için gün içinde onu göremiyordum. Geceleri çocuk uyuyamıyor karanlıkta korkuyor du. Psikolojisi bozulmuştu.
Eşim çocuğumuza annelik yapmıyordu, yapmak da istemiyordu. çocuğun bu ortamda yetişmesi psikolojik hasta olmasına yol açacağın da onu yine gariban anamın yanına götürmüştüm. Önce anasız kalan yavrumuzu; ona normal bir aile ortamı sunmak isterken, bir debabasız bırakmıştım. Senin benim eşimin almadığı sorumluluğu anamın üstüne atmıştım. O´nu anamın mübarek öpülesi ellerine teslim etmiştim. Boşuna dememişlerdi ana gibi yar olmaz diye.

22.02.2010, Bad Hersfeld
Zeynep Sekerci