Gönlüm denen denizde yüzer tüm ışıkların
Mehtâbı vursa aylarının, gökyüzüm, göğüm.
Sevdâna âşinâ geceler hep virân iken,
Şebnem döker de yüzlere, ay yüzlüm, ey gözüm...
Rûhum ki bir harâbede gülzâr-ı hâb idi,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta