Ay Yüzlüm Şiiri - Soner Keskin

Yakamoz eşliğinde
Alabildiğine döküyorum içimi
Savuruyorum sağa sola saçıyorum güllerimi

Kapatmışım gözlerimi dalmışım gidiyorum
Gidiyorum ay yüzlüm bir kez olsun ver elini
Omuzlarıma yükledim sensizliği ve gidiyorum

Okyanusun dipsiz derinliğinde bulmuştum seni
Parıl parıl parlıyordu paha biçilemez inci tanesi
Saklamıştım seni içime bilmedin ki kıymetimi

Ay parçası çehrenle yakıp tutuşturdun bedenimi
Derinden etkiledi o gözlerin gözlerimi ta ezelden
Hayalini düşünürken kalbim fırlayacak olurdu yerinden

Hep o anı düşünürdüm
Kulaklarımda sürekli çınlayan sesi
Dudaklarından çıkacak iki kelimeyi
Seni seviyorum Seni seviyorum diye bilmeni

Asırlık çınarlar kadar kök salmıştın
Gökyüzüne adını yazmıştım yıldızlarla
İşlemiştin içime derin bir iz bıraktın
Baş başa koydun unutulmaz anılarla

Söylemek zor olsada gözlerin çoktan söylemişti
Belki sessizce belkide fısıldayarak yakmıştın ateşi
Satırlarımda hep sana yer ayırdım konusu sen oldun şiirlerimin
Korkarak içine kapanmış olarak yaşayamadım bil ki seni
Her gün haykırdım ucundaydı adın dilimin

Soner Keskin
2.1.10-Tekirdağ