Ay Yüzlüm Şiiri - Yusuf Akyüz

Ağlamıştın doğduğunda, giderken gülmek niye
Kimler astı dudağına o güzel tebessümü
Meleklermiydi söyle besleyenler Ay yüzlüm
“Firak bitti, dön artık” diyerek gülüşünü

Gözlerinden topladığım yıldız yıldız anılar
Bunaldıkça ruhuma haz meltemi olacak
Zaman duracak o an, her şey raksı bırakıp
Bütün hücrelerimi özlemin dolduracak
Hakikat acz içinde, dili tutuk lügatin
Hayallerin sımsıcak sohbetine dalacak
Muhabbetin sultanı sansa da dil kendini
Suskunluğun diliyle anlattığın sohbetin
Diz çöküp eşiğinde hizmetkârı olacak...
Gözlerini gözüme dikip de ışıl, ışıl
Sunduğun muhabbeti gıpta ile anacak
Hayallerle ördüğümüz ümit ufkumuz vardı,
Yarınlarımız vardı el ele koşulacak
Toplayıp gittin neden bütün hayallerini
Şimdi hayallerime kimler ortak olacak...

Hatırlasana canım; herkesler uykudayken
Hatta ay, yıldız, gece, hepsi uykuya dalmış
Yalnız sen, ben ikimiz, yalnız biziz uyanık.
Ne sırlar paylaşmıştık seninle düşünsene
Bu hasret mevsiminde hatıram onlar artık
Şimdi sen maşukunla Vuslatı soluyorken
Ben özlemin ufkunda beklerim bağrı yanık

İmanım emziriyor ümit ufkumu şimdi,
Şimdi vuslat gününe ayarlı tüm anlarım
Ekmeğim, suyum, gıdam, havam ile güneşim
Seninle yüreğime yazdığım anılarım.
Sessiz gemi gün gelip yanaşıp limanıma
Bulunduğun diyara açınca yelkenini
Tükenecek inan ki amansız sancılarım...

Yüreğimi alarak avucumun birine
Diğer avucuma da duamı koyuyorum
Burağıma binerek secdenin durağında
Onları sabır ile Rabbime sunuyorum
Beni de aldığı gün yüce Mevla’m katına
Senin ile birlikte gülmeyi umuyorum...