Ay Yüzlüm Şiiri - Yılmaz Tosun

Günaydın ay yüzlüm…
Güneşi topladım saçlarından bu sabah…
Sensiz yılların hasretiyle özlemlerini ay ışığına armağan edip<
Uzun yıların ardından ilk şiirle,
Umudu yeşerttim sana.

Yine yoksun yanımda..
Yine söz verdiğin halde gelmeye cüret edemedin,
Yaklaşamadın bile sokağıma.
Senin bıraktığın yerde yorgun yüreğim,
Buz tutmuş ,ellerim…
Yine yoksun hiç gelmediğin ,gelmeye cürret edemediğin,
Devrimci yüreğimde…
Bir adın birde nefretin kaldı yüreğimin yangın yerinde.

Sevin artık gidiyorum senin dünyandan,
Sevin yok oluyorum göz yaşlarımlan,
Sana hatıram olsun yazdığım satırlar.
Belki meçul bir sevdalı okur sevdasını hatırlar…
Toprak olan bedenim emanetimdir nefretine,
Bir kırmızı gül al ellerine,
Sana olan kinimi o gülün dikeni bilecektir,
Dikenini geçirir avuç içlerine…
Toprağa düşen kan damlası bir selam getirir belki,
ŞaiR HaYaLiM’e