Ay Yıldızlı İstanbul Şiiri - Refik Gün

Dünyanın merkezine kurulmuş ne yücesin be İstanbul,bilirmisin bunu sen
Evliyalar diyarı,yiğitler yurdu,iyi tanı osmanlının torunuyum ben
İlim,İrfan yuvasısın,evrene sevgi seli yaydın, yayacaksın inan sen
Fatih Sultan Mehmet Han paşam'dan hatırasın kalbime yazdım seni ben

Çifte gerdanlık taktılar elmas'tan,torunların boynuna senin
Beşyüz elli üç yıl geçmiş lale gül mis kokar o güzel tenin
Topkapı sarayı,Süleymaniye Tarih şahit altın'dan yazılmış künyen senin
Nekadar övünürsen övün az gelir canım İstanbul'um benim

Nice uygarlıklar gördün; gelip geçti,dumanlıdır başın
Altın,elmas,zümrüttendir inan toprak ile taşın
Üzülme be; ey İstanbul hiç eğilmeyecek o yüce başın
Türk oğlu Türk'üm unutmayız asla seni,akmayacak o göz yaşın

Bir garip yolcuyum işte geldim gidiyorum köşk,saray istemem ben
İstanbul ATA'dan yadiğar bir sancaktır bunu böyle bil sen
Bir yanın Avrupa bir yanın Anadolu gezdim gördüm aşığım ben
Dünyaya köprüsün medeniyet uygarlık yolun bunu biliyorsun sen

İlim,irfan ile Türk ulusu çizdi artık yolunu
Hiç kimse yan bakamaz bu evrende bükemez artık kolunu
Tarih yazmış bunu evrenin liderisin ey osmanlının torunu
Artık hiçbir kuvvet çeviremez o aydınlık yolunu