Ay Yeniden Şiiri - Hasan Çağlayan

Sürektir zamanlar, sürüp gitmede sevdamız.
Gece şafağa döneliberi
Güneşli günlere yol alırız.

Yarışır bulutlar, ışır umutlar, gözler kamaşır!
Gök gürler, birden yağmur…
Nehirler birbirine karışır.
Çiçek çiçek açar selamlar; yürek yürek çoğalır dostluk.
Gökkuşağı sarar âlemi,
Bütün renkler barışır.

Gümüşçe bir sada nakşolur her dimağa, çın! çın!
-Yol açın ufuklar, vadedilen çağa yol açın! ..
Artık, şen olur bahçeler;
Yürük ezgilerde her bağa bir güvercin...
Sîneler bayram yeri, güler kalpler için için.

Silinmez izler bırakılır zamana.
Yollar hangi şehirlidir bilinmez.
Sormazlar o zaman, sözcükler kimindir.
‘Sözler’ sağanak yağar; belki de hiç dinmez.

Serpilir pırlantalar, kıtalar cevher kesilir.
Susar hırçın cümleler;
Sükûnet meyve verir!
‘Ay yeniden doğar tepelerin üstünden,’
Defler çalar!
Serilir yollarına yıldızlar.