Ay vururken pencereme
Sokaklar hep sessizdir
Ve geçerken kaldırımından
Sessizce içimizden geçer
Göz yaşlarımız
Bir tek sen varsındır
Gerisi yalan
Ve ağlar bir çocuk
İstanbul’un kimsesizliğinde
Düşündü kaybettiği
Oyuncağı için.
Kayıt Tarihi : 2.2.2005 14:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!