Ay Vurunca Suya Düşen Gölgeler

Kaybettim hayallerimi ıssız bir gecenin içinde
Sessiz bir soluğa kesildi soğukta yüzüm
Fırtınada savrulurken o esmer zülfün
Çekingen hislerime gem vuramam artık
Dahası üşürken ellerim gecenin ayazında
Neyi nasıl özlerim bu karanlık sokaklarda

Ay vurunca suya düşen gölgeler
Kimi zaman agaçtır, kimi zaman bina
En çok senin gölgen parlardı suyun üstünde
Etrafı aydınlatırdı gözlerinde ki ışık
Dayanamaz çoşardım, kalbim sana aşık
Ne olurdu biz bu bahar beraber olsak barışık

Sabaha az kalınca ufukta yükselirdi bir nur
Alnına vururdu; o sade, o temiz, o bembeyaz nur
Sakıncası mı var sanki ellerini tutmanın
Sana sarılmanın, saçlarını koklamanın....