Ay ve Yalnızlığım Şiiri - Muzaffer Arslan

Muzaffer Arslan
192

ŞİİR


1

TAKİPÇİ

Ay ve Yalnızlığım

En dip kuyusundayken yalnızlığın
Ayın şavkı vururken yüzüme
Aklıma gözlerin gelir ansızın.
Bir hançer batıp çıkar göğsüme.
Ay ve gözlerin...
Bir de yıldızlardır sevdiğim.

Ne güneşi görürüm.
Ne gündüzleri yaşarım.
Karanlıkta aya bakar,
Dertlerimi savarım.
Güneş beni yaralı gösterirken herkese,
Geceler gizler beni... Örtünür ve ağlarım.

Muzaffer Arslan
Kayıt Tarihi : 1.11.2006 11:01:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Muzaffer Arslan