Ay ve Sen Şiiri - Ozan Efe

ay susar sen susma
iliğime dek ısınacağım
soluğunda
kar yağan bir kış gününde
düşlerimden taşırmadan seni

ay uyur sen uyuma
gözlerimden alacağım
oluğunda
damlamayacak eriyen buz
kuşlarımla aşırmadan seni

ay kalır sen kalma
can cana sarılmadık mı
yoluğunda
sel bıçıkları dolacak düzlenip
yokuşlarıma şaşırmadan seni

ay düşer sen düşme
gecesinde denize karanlıktır dibi
tuluğunda
kuyu suları mı doldurdun
gülüşlerimde yaşarmadan seni

030711denizli