Ay ve Sen Şiiri - Ferhat Arıkan

Gökyüzünde ışığı olmayan ay ve sen
Yürüyordum sessiz karanlık geceden
Sol yanımda sana söylenmemiş şiirler
Gölgen değil miydi
Adım adım bizi takip eden

Yada duyduğum gece sokağında sesler
Beynimde konuşurlar sırçalı köşkteki periler
Ya bir şiir yada şarkı söylerler
Duvarda asılı bana doğru bakan resimler

Karşılıklı konuşuruz seninle
Demli bir çay var elimde
Dışarda rüzgar ve yağmur
Evimin duvarlarından resminin olduğu
Odanın penceresine usul usul vurur

Sanki içeri girmek istercesine
Gecenin sessizliğinde
Gözlerimden süzülürcesine
Bulutlardan damlıyordu yağmur

Sokak lambasının altında beklediğim
Gözlerinde şiirler şarkılar söylediğim
Önce bir dilek tut sonrada ellerimi
Deniz kıyısında şarkı mırıldanan martılar gibi

Uçuyordum deniz üstü köpüren dalgalarla
Özgürlüğe kanat çırpan o devrimci martılarla
Gece çığlıklarında hep çağırıyorlardı seni
Özgürlüğe taşıyor seninle beraber herkesi

Koş kapanmadan gecenin son perdesi
Tut elimide gidelim istanbul çağırıyor bizi

01.12.2021