Ay Ve Mehtap Şiiri - Yılmaz Aybar

Az gittik uz gittik, uzaya vardık,
Çağın gecesinde biz Ay’a vardık,
Geride bıraktık hep hayâlleri,
Gerçeklerle aynı hizaya vardık.

Bir de baktık, meğer yüzü çopurmuş,
Sayısız oyukla çukur çukurmuş,
Ay bile ayyüzlü değilmiş yani,
Güzellik yönünden epey fakirmiş.

Anladık çirkinmiş düşten ötesi,
Hoş değilmiş fazla gerçek hevesi,
Boşluğa açılan pencerelerden
Pek kalkmamalıymış hayâl perdesi.

Döndük geri böyle bir gerçek ile,
Gerçekler içinde pir gerçek ile,
Eksik olsun dedik öylesi Ay’ın,
Dünyaya mehtabı getirdik yine..