PERDE:1
SAHNE:1 (Epik)
Sahne ortasında anlatıcı durmaktadır, karanlıktan aydınlığa değişen renklerde ve tamamen sessiz bir ortamda efsaneyi anlatmaya başlar.
Bir varmış, bir yokmuş
Tanrı’nın kulu hiç yokmuş.
Şimdi gidiyorsun, git
Bütün sabahları üşüdüğüm
Bütün gördüğüm senli günlerim, onlar da gitsin
İçimde bir şarkı
Gözümde bir ışık kalmıştı herşeye inat
Kapat gözlerimi, sevdiğim anlar da gitsin
Devamını Oku
Bütün sabahları üşüdüğüm
Bütün gördüğüm senli günlerim, onlar da gitsin
İçimde bir şarkı
Gözümde bir ışık kalmıştı herşeye inat
Kapat gözlerimi, sevdiğim anlar da gitsin
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta