Ay ve güneş Şiiri - Ahmet Nejat Alperen

Gökyüzünün dansında birbirine bakarlar,
Bir yanı geceye öteki gündüze dokunur.
Ay, gecenin karanlığında yavaşça parlar,
Güneş ise ışığıyla her yeri aydınlatır.

Ay, gümüşten bir yüzle gecenin tacıdır,
Gönlümüzde hayalini yıldızlara astıkça.
Güneş, göz kamaştıran bir kralın tahtıdır,
Gündüzleri dünyayı sıcacık ısıtırca.

Biri geceyi süsler, rüyalara yelken açar,
Diğeri günü aydınlatır, yaşama renk katar.
Ay ve Güneş, her anın bir anlamıdır,
Biri gecenin yıldızı, diğeri gökyüzünün parıltısı.

Birlikte dans ederler göklerin engininde,
Birbirlerine selam yollar, öpücük kondurur.
Ay ve Güneş, gökyüzünün büyülü çocukları,
Bize hayatın anlamını hatırlatır dururlar.