Masum bir uyanıştı benimkisi,
Güneş yakar, Ay dondurur demişler di...
Bilemezdim Ay 'ın değdiği yeri yakacağını..
Gecenin de Güneşe sarılacağını
Güneşe gerek yoktu ki,
Ay gündüzleri de yetiyordu bana
Sıcaklığını, masumiyetini, sevgini....
Ay tenime değdiğinde görebiliyorum.
Ay tenime değdiğinde seni görebiliyorum
Kayıt Tarihi : 1.6.2018 12:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Canan Cevlani](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/06/01/ay-ve-gunes-22.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!