Ay güneşe aşkını itiraf edeceği zaman, gecenin en zifiri anını seçermiş gerçek yüzüm görülmesin diye. Ama ihaneti de o gecenin sabahına saklarmış hep. Ay gitti diye; güneş doğmaktan asla vazgeçmezmiş.
Siz siz olun!
Her ne yaşarsanız yaşayın; yeni güne, yeni umutlarla doğmaktan vazgeçmeyin. Kendi kendinize gebe kalıp; Mahreminize ebe olun.
Asla ay ışığına aldanmayın...
Kayıt Tarihi : 1.5.2018 16:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Kırık Salıncakların Zincir Edebiyatı
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!