Ay Ve Güneş Şiiri - Sevda Çakmak

Mutluyum dedi ay ve güneş
Oysa değildiler
Sanki dertle başlardı gece
Her yıldız hayaldi,
Hayaller sıkıntı
Sıkıntılar kol kol olmuş
Dolmuşlardı gökyüzüne
Sarmışlardı güzel ayı...
Güneşe yaklaşamazdı kimse,
Yakıcıydı, yakardı, sıcaktı
Ama farketmezdi kendini
Güneş aya aşıktı.
Her bitiş yeni bir başlangıç,
Her son yeni bir umut,
Geceler güne bağlı
Günler geceye
Ama ayrı...
Ama -çok uzak sanki-
Korkardı güneş.
Sanki
Hüzünle biterdi hergün
Umutla başlardı lakin
Ayla buluşamazdı güneş
Oysa gökyüzündeydiler
Yerleri aynı
Hayaldi yıldızlar...
Kimse ulaşamazdı ay ve güneşe
Kimse sarılamazdı...
Mutluyum dedi ay ve güneş
Oysa değildiler
Büyük bir bağ vardı aralarında
Büyükte bir zaman...