Ay Ve Güneş Şiiri - Mustafa Erol

Ay Ve Güneş

Gelince ömrün sonu, değecek ay kalmaz.
Gün olsa ne çıkar olmasa ne, öldü ay.
Ay güneş olmayınca, başka güneş bulmaz.
Ömür geçmeden, birkaççık nefes güldü ay.

Nerde bulunur ki, güneş gibi bir güneş.
Elbet bu güneşin bir anı, bir ömre eş.
Teselli etmez ayı, ne ana ne kardeş.
Ömür geçmeden, birkaççık nefes güldü ay.

Ruhun güneşi bir daha, doğmaz olunca.
Denizde met olur, ayın gözü dolunca.
Tanınmaz olur artık ay, saç baş yolunca.
Ömür geçmeden, birkaççık nefes güldü ay.

İman insana gerektir, güneşe de ay.
Güneş olmazsa yıkılır, gönülde saray.
Ey ay yeter artık, ölüm için sen gün say.
Ömür geçmeden, birkaççık nefes güldü ay.

Mustafa EROL
04.01.2013
Antalya/ Manavgat