Ay Ve Deniz Şiiri - Bensu Ekin

Sen ay, ben deniz
Nicedir seyredirim şavkını
Bazen parlak, coşkulu
Bazen puslu ve eksik

Zamanın döngüsünde
Ben gerçek, sen hayâl
Teğet geçmez adımlarımız
Bende yükseklik korkusu
Sende alçaklık

Sevginin çekimiyle
Şahlanır göğe dalgalarım
Sonrasında sonraların
Derin bir hüzün ve girdap

Deniz boğar mı kendini hiç
Cellâdım sen, gönüllü ben
Bu kaç ölümdür yılmadım hiç
Öldükçe dirildim, dirildikçe öldüm

İpe seriyorum umutlarımı
Damla damla eksiliyorum
Önüm kader, arkam aşk
Kalbinin yolları çıkmaz sokak

Çürüyor kimliğim
Güvensizliğin gölgesinde
Derin bir uyku kaplıyor bedenimi
Kalbim ha çıktı ha çıkacak

Nefesim yeter mi bilmem
Uzattım ellerimi umarsızca
Sana dokunduğum tek yer
Ufuk çizgisi