Ay Ve Can Şiiri - Veyis Veyis

Vechin döner semada,
Süreyya ile esman yazılıdır asumanda,
Aşkın sırat-ı müstakime,
Vuslatın gazabı har.

Yağmurlu yürek,
Hasret; gökgürültüsü ve şimşek,
Şafağım üryan,
Yıldırımlarla ayrılık korkusu.

Azap, çökmüş gecelere,
Yarılır sinem,
Sabır dağlamaya başlar,
Beynim saçılıp dağılmakda,
Gözler deniz, kudurmuş,
Çalkalanıp fışkırmakda.

Gel;
Yürek cahim içinde,
Tutuşmuş kavrulur.

Asmışsın yüzün, çatmışsın kaşların.

Hayalin;
Hayşet,
Sahilde dalgalanan saçların boynumda urgan,
Yüzüme çarpar kurşun ağırlığı gidişin.

Yedi kat cehenneme sürüklersin,
Yedi kat Arş-ı Alaya çıkarsın,
Gidişine dayanılmaz azabın.

Dön bir bak; gidişinle yangına,
Dön bir bak; affetmeyişinin yangınına EY CAN