Ay Vakti Şiiri - Sinan Akçal

Sabah olacaktı
Sarılıp küreklerine umudun rüzğar sürecektik
Amansız bir sevdaya
Düşlerimizin diyarına
Basacaktık toprağına sevdamızın
Kıyısınada olsa
Sıkacaktık gırtlağını gecenin, zifiri karanlığın
Bizim olacaktı güne benzeyen,
Günle gelen ne varsa
Ama bizim sabahımız olmadı
Güneşimiz hiç olmadı
Hiç ısınmadık
Tutamadık dizginlerini ölümsüzlüğün
Soramadık neden niçin
Ay çalamadık geceden
Doyamadık seyrine alacakaranlığın
Çünkü bizim sabahımız olmadı
Önce güneşimizi çaldılar
Sonra geceyi serdiler üstümüze kat kat
Dayanamadık bulutsuzluğa
Alışamadık yağmursuzluğa
Su veremedik toprağımıza
Düşüncelerimiz çürüdü zindanlarda
Düşünemedik
Düşlerimiz yürüdü kırlarda,ovalarda
Biz yürüyemedik
Parmaklarımızla hesapladık ay vakitlerini
Sabahı olmayan gecelerde
Ay içinde aya hasret yaşadık
Meğer ayıda saklamışlar
Kaf dağının ardına bir çınar gölgesine
Yani bizim sabahımız hiç olmadı