Ay Üzerinde Şiiri - Kerem Güngören

grimsi,
solgun bir renk,
hayaletimsi tonlarda,
ölgün bulutlar,
sis heryerde,
perdelendi ne varsa,
içten bir söyleyiş,
koparır gibi beni,
içten bir dinleyiş,
bağlar benliğimi.

ay üzerinde bekledim gibi saat geçmez olmuş
derdime derman ararken vakit pek naz dolmuş
yüreğim ki artık senden de soğumuş
atsan da beni kurtulamazsın
bensiz hayatlar sana zindan olmuş

yel üzerinde uçtun da geldin sanki
herkese bir iman bıraktın sanki
varlığın ki yoklukla barışık
sarsan da karanlığı alamazsın beni
bensiz bir beddua seni tutmaz olmuş

selamsız bir sabah bana senin tonlarında
taşralı bir kız gibi yürür garip yollarda
ayrılık olmaz canın gediğine bundan sonra
ve yüreğim ağla yeter ki sen de ağla

ağlayabiliyorsam aslında
varım demektir bir bakıma
son ses hecesiz olmuş
duman yüklü bu haykırışlarda.

ay üzerinde hem bekledim hem üzüldüm
dünya derdine yanlış yerde derman aradım
baksan gözlerime hele bir kendi içinden
renksiz rüzgarlar ikimize de eser olmuş,

dünya kararır
dünya durmaz sözlerinde
hayal ile karışır kendi benliğinde
durduğun vakit yalandır içsel sesine
kandırılmazsın biliyorum
temennim de odur unutma bunu.