Ay Tutulması (I) Şiiri - Ayhan Sönmez

sefaletimin
yollarda sürünmesinin
kıldan ince acılarla
sensizliği ağlaması boşuna değil
sensizlikten
tıklım tıklım bahar göğünün altında
saçlarımdan yıldız yağsa ne fayda

II
üstü başı perişan hayatın
kırılgan yollarında
kendimden kaça kaça geldim kapına
aşk ikliminde
lime lime edilen ömrümün
elbet bir diyeceği olmalı
geçip giden hayata

III
mavi bilyelerde
güneşler arayan çocukluğumun
biriktirdiği sarışın güneşler
mevsimsiz fırtınaların
paramparça ettiği yüreğimde
içli bir şarkı gibi kanayıp durmakta

IV
ruhunu mezatlarda
satışa çıkaran dervişin halinden
betermiş sensiz olmanın ruh hali
ay tutulması zamanların
kıyıda seksek oynamasına
aldanıp da
beni karanlıklarda bırakma

V
rahman tanrıların miadı
çoktan doldu
sensizlik
kıymık acısından
beter batıyor bağrıma
yosma bir ay amansız yanıyor
kış üşümesini ağlarken gözlerin
kalbim coğrafyasında