ah
filizlenen yedi yerimin düşünce zinciri
asırlar boyu okyanuslar dibinde saklı
.................................düşlerimin sır kelebeği
hangi gök yüzünde büyüttün gözlerini
........ve hangi ateşin üstünde
.......................gezdirdin çıplak ayaklarını
cehennemin yedinci katı gibisin
.....yaktın, yandırdın beni
belki bu kadar asil
.....................belki bu kadar aziz olman
....................................benim sana ölüşümdendir
ah
boy veren çocukluğumun buğday tadı filizi
tapılan tapınakların altın işlemeli azizesi
karanlığın dipsiz mağarası saklarken bedenimi
............ellerimle kopardım gün ışığımı yüzünden
sanki rengin tadısın
.....................sanki Küba’nın baharısın
ancak sen
ve bir tek sen
sevmelerimsin
sevmelerimsin
belki bu kadar alev
.......belki bu kadar ateş olman
cehennemlerin bir bir güzelliğine sönüşündendir
ah
sırtımı yasladığım ağacın o yeşil gölgeleri
susuzluğumun alaca karanlığındaki
sessizliğimin kalabalık sesleri
ve yüreğimin her gün şafak vakti
.................gecenin çocuğu gibi ölmeleri
hangi sözüm doğurdu seni
.................................ve neden titrer dudaklarım
hangi yaşamın getirdiği kutsal ruhsun
.........sıyrıldı çıplaklığından, örtündü arzularım
altın kubbeli sarayım, sevdiğim
bak şu mavi gök yüzüne
yetmiyor büyüklüğü
yetmiyor benim sevgime
ay tutuldu, gün tutuldu, ben tutuldum rengine
belki bu kadar ıssız
belki bu kadar sonsuz olman
yüzünün güzelliğinde kanatlı uçuşundandır
Orhan DEMİRTAŞ
Orhan DemirtaşKayıt Tarihi : 27.2.2005 14:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
çok teşekkür ederim.. gözlerinizin o kutsal ışığının önünde saygı ile eğiliyorum
Ay Tutuldu, Gün Tutuldu, Ben Tutuldum Rengine
ah
filizlenen yedi yerimin
düşünce zinciri
asırlar boyu okyanuslar dibinde saklı
.................................düşlerimin sır kelebeği
hangi gök yüzünde büyüttün gözlerini
........ve hangi ateşin üstünde
.......................gezdirdin çıplak ayaklarını
cehennemin yedinci katı gibisin
.....yaktın, yandırdın beni
belki bu kadar asil
.....................belki bu kadar aziz olman
.........................................benim sana ölüşümdendir
ah
boy veren çocukluğumun buğday tadı filizi
tapılan tapınakların altın işlemeli azizesi
karanlığın dipsiz mağarası saklarken bedenimi
..............ellerimle kopardım gün ışığımı yüzünden
sanki rengin tadısın
.....................sanki Küba’nın baharısın
ancak sen
ve bir tek sen
sevmelerimsin
sevmelerimsin
belki bu kadar alev
.......belki bu kadar ateş olman
cehennemlerin bir bir güzelliğine sönüşündendir
ah
sırtımı yasladığım ağacın o yeşil gölgeleri
susuzluğumun alaca karanlığındaki
sessizliğimin kalabalık sesleri
ve yüreğimin her gün şafak vakti
.................gecenin çocuğu gibi ölmeleri
hangi sözüm doğurdu seni
.................................ve neden titrer dudaklarım
hangi yaşamın getirdiği kutsal ruhsun
.........sıyrıldı çıplaklığından, örtündü arzularım
altın kubbeli sarayım, sevdiğim
bak şu mavi gök yüzüne
yetmiyor büyüklüğü
yetmiyor benim sevgime
ay tutuldu, gün tutuldu, ben tutuldum rengine
belki bu kadar ıssız
belki bu kadar sonsuz olman
yüzünün güzelliğinde kanatlı uçuşundandır
Orhan DEMİRTAŞ
Orhan Demirtaş
bazen halsiz düşer kelimeler ve gerçeğin beceriksiz avcıları olur cümleler.. anlatmak istersiniz selamı, sevgiyi yeterli gelmez saygı adına...
sizlerle şiire yürümek ne denli güzel ne denli büyük bir onur anlatamam.. varlığınız adına teşekkür ederim.. gönülden saygılarımı kabul edin lütfen
TEBRİKLER Sn.DEMİRTAŞ
çok teşk ederim.. sizlerle birlikte şiir yolculuğumun onurunu yaşıyorum.. sevgi adına.. saygı adına.. etik ve estetik yaşam adına en derin selamlarımı sunuyorum
çok teşekkür ederim sevgili şair dostum.. şiir tadında asil bir yaşam diliyorum.. sevgiyle
minnet ve şükran duygularımla selam ve saygılar sunuyorum
TÜM YORUMLAR (21)