göğün predesini aralarken ay
bürünürüm düşlerin buğusuna
çözülür yüreğimin ipleri
ben şiir olurum gecenin saçlarında
karanlıktan korkan çocuklar gibi
kapanır gözlerim...sarılırım yalnızlığıma...
ben sarıldıkça yalnızlığıma
içimdeki çılgının seni
ıslak sevişmeleri salar geceye
yıldızlar dökülür gökyüzünden
kokun gelir
tenin siner tenime
iliklerime kadar zincirlenirim
susturamam nabzımın notalarını
kıvılcımlar alevlenir dudaklarımda...
artık ay tutulur dilimde
üzerime dökülür yıldızlar
soyunur gecenin içinde en mahçup sözcükler
utanç nedir bilmeden dökülür dudaklarımdan
tenimde gezinir özlediğim dokunuşlar
geceler bedenimde şehvet yarışına başlar..
yüreğimin sevgi açlığı
biter tutku kokan kollarında
bütün şifresi çözülür gecenin
karanlığa dağılırken ıslak vuslatıların sesi
sorgu sual dinlemez olur zaman
başlar sabahın kör saatleri,çıldırtan sisi
çıplak bedenimden ışığa taşar esmer bir isyan....
20.04.2006
Seval KemertaşKayıt Tarihi : 23.4.2006 15:30:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!