Ay Tenlim Şiiri - Anonim Olasım Var

Ağladığını yalnız kendin görebildiğin dünya da
Nefeslerin anlamsızlığı boğazına düğümleniyor
Göğsündeki acı
Yarının ölüm kokusunu burnuna getiriyor

Göz yaşların damlıyor
Ama senden başka gören olmuyor
İçine ta içine akıyor
Ayna bile farkında değil ağladığının
Parmakların titriyor
Nabzın stabil

Göz bebeklerin küçülmüş
Gecenin karanlığın da
Semaya vuran parıltın
Yaşadığımız alanı aydınlatıyor farkında mısın
Evrenin bir köşesinden

Yıldızların küs olduğunun farkında mısın
Ay tenlim
Havanın anlamsız
Caddelerin kalabalık
Her neyse
Yarını düşlüyorum yanın da olabilmenin keyfini
Sonrası mı
Yarından sonrası mı
Boş versene hiç ama hiç
Gerçekten hiç önemi yok …