1.
Gün geceye yavaşça göz kırparken,
derinden ayaklanma başlıyor sol yanımda
Sanki zemheri tadında ayazda kalmış bu baharda,
amansız rüzgarlar esiyor içerde,engel olmak istiyorum
ne kalmışsa daha da kırıp-döküyor savuruyor yüreğim
acımasız düş kırıklıklarıyla savruluyor..
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta