Ay Suyu Ve Dut Şiiri - Öznur Karayumak

AY SUYU VE DUT

Sordum:
Kara dönerken kordan,
Sevda zamanı;
Geçip giden kaç bahar?
Kaçıncı göçte kuşlar?
Taşı kaç eskitir rüzgâr
Tırmalar kulağı?
Kaç çekilişi topraktan canın
Ve yaprak dökümü?
Kaçıncı yürüyüşü suyun yere?
Kaç tomurcuk cümbüşü?

Alından al, morundan mor kuşanan
Gün yüzümün sevda rengi eş değil
Çağlayan sesiyle gönül diline
Lâl dilim

“Ufuk aynı mı?” diye sorma artık
Çok geç!
Kan oturan göz eskiden
Dökerken yaş
Ne korkusu vardı
Tutulan ayın
Ne kükreyen telaş
Zamanın ağır gidişine

Güvenilir olsan
İnandırsan direncine
Yılana, yalana dik kalacağının!
Aşk uğruna savaşçı olsan, kılıç kalkan
Tuzağa aldanmadan
Ardına bakmadan,
Duymadan sesini
Yol kesen çığırtkanların!
Kuru gürültüye pabuç bırakmadan
“İlle de sevdan” diyecek olsaydın...

Öznur KARAYUMAK