Ay Sözlüğü Şiiri - Ali Asker Barut

Ay gücenik bir bakışmış
Çekilmiş tenhalara
İçinden üzülmüş

Ay gümüşmüş
Düşmüş suya
Üşümüş

Ay beyazmış
Çayır çimenlerde
Şavkıyla sevinmiş

Epeski bir düşmüş
Dolaşmış bütün rüyaları
Çocuklardan alınganlıklar edinmiş

Ay akşamdan hüzün ışık
sızmış geceden
Birazı gündüze vurmuş

Ahah sürgünmüş
Solgun bir kalbin taşrasında
Savrulduğu yollarda yalnızlığını
Rüzgâr ince bir ıslıkla tamamlamış

Adam Sanat Dergisi Ekim 2000 sayısı