ay, simasını bırakmış
bir çift doğanın rengine bürünmüş taşa
uçlarına binlerce kara mızrak sınır çekmiş
parmaklarımın ucuna değin uzanır
narince uzanır göğe tararım onları
bir daha yaş akıtamayacak kadar öperim
kuruturum gözlerinin çeşmesini ve de dudaklarını
tek günahım, tek saplantım
bana bir dünyayı daha tattırdın
sonsuza dek, yalnızca,
yalnızca birbirimizin olalım
sözüm olsun seni en mutlu adam yapacağım
Kayıt Tarihi : 22.7.2022 23:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
"Bir çift doğanın rengine bürünmüş taş" yeşil gözü, "binlerce kara mızrak" ise kirpikleri ifade eder.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!