Ay Sessiz Doğar Şiiri - Yahya Harbalioğlu

Habersiz gel çalma kapımı
Sisleri arasından ayaz karanlığın
Adımlarınla erit mesafeyi
Nemli kalıdırımları bile uyandırma
Yıldızlar titrerken soğuktan

Kabarmış yüreğim yığılmış dağ dağ
Bulut gibi kanlı ciğerler
Sessiz sedasız doğ semalarıma
Çil yavrusu gibi dağılsın karanlığım

Söyleme bir söz şimdi
İstemiyorum bir damla yaş kar boran
Geldin mi anlarım

Geleceksen sessiz gel karanlık hücreme
Ayrılığın fırtnasından yorgun söğütlerim
Çıt çıkarmadan infilak eder hüzünler
Yalnızlıklar karanlıklar
Çünkü biliyorsun
Ay sessiz doğar