Ay ‘şemi Eritirken Aşk Nerdeydin

Üstünü kapattığın ömrümün gölgesinde yetişir sen gülü
yoksulluk düşlerin kokusu gibi yayılır hayallerime
masallarında yaşayan perinin dudağı yapışır sıcak hasretime
öper ağlarız sana
Eski bir Eskimo şarkısı gibi eskir gider gidişin sandım
oysa gittikçe en popüler beste gibi içimde çalınıyorsun
bütün serkeş vuslatlar yoluna mayın
yürümekteyim basa basa, seve seve
belki paramparça olmaktır aşk

kendinden geçmiş savaklar gibi sol yanımsın gayrı
beklemekteyim bikri sarılışının sonrasını
sızlayan tebessümün öncesinde yazılıyor yadım
sorgular arası sorular sonrası cevapsız kalışlar adıyım
gelmeler sarması yaşanmışlıklar bohçasına sarılı vakiyim
aşkın künhünü yüreğime mıhlıyorum
çürümüş bir vicdanın vadisinde yetişiyor kalakalış filizi
baharın geç kağıdıyla tutku dersime gelmekte
yar tarafım çiçek, yan tarafım buzlu özlemler
Gecikti bahar üşümekte ellerim
Kasım gelmiş, beni aralığına almaya
yine kasım, yine gittiğin aralığa çok aralık var
unuttum uluorta gitmelerini
unuttumn uluorta ıslattığın bütün “ben”lerimi
bu aralık gelişin örtsün üşüyen dünyamı
yamalı, yaralı yıldızların sokulsun hecelediğim geceme
zemherime sokulsun sevi magman
üşümekteyim düşler düşünceye gaile
beklemekteyim uslar aşka nafile
kendi değerdanlığımın fasit uçurumundayım
ben ile ben arasında sen egosu
yanık hasretler yapışmış yarama
bu yüzden ertelenmiş her şeyin özetiyim
kalakalışın kirmeninde gökkuşağın aşka renk düğünü
oynamaktayım dilimde sen türküsüyle
siyah ile kırmızı arasında renk körüyüm
sana sakladım sözcüklerin metafizik iksirini
ben ile ben sonrasını anlatacak gerçeklerin sihri
terk edilmiş her terkin tercihiyim
bu yüzden, harflere giyinik aşklar tecimiyim
bu yüzden, sonsuzluğa nur ışıltılar ecriyim
bu yüzden, gelişine gelin olan berraklar alisiyim