Ay(se) N Şiiri - Hayrettin Taylan

“
Sen,
Bedenimde bir yara gibisin;
Kaşıdıkça kanayan,
Kanadıkça kabuk bağlayan,
Koparma hissi uyandıran...
Ve geçmesine izin vermediğim bir yara...”
bu yara kabuk bağladı
bu beden sana ağladı
gel gayrı tanınmış ol dünyamda
ayırılmış iki yıldızın gecesine gel
ayıklanmış bir rüzgarın esişinde bul beni
tutulu ve unutulu bir künye yazıldı bana
sen benden bir ben oldun
gidişini hiçbir his onaylamıyor
akli bir statik okladı önce uçuklarımı
şimdi ne desem ne yapsam hikemi değil
kanıtsız bir affın son sunusunda
seni çiçeklerin son beyazında
gitmelerin son ayazında
bir imzanın yazında
hala sevmenin kazasında
bekleniyorsun
okunuyor sensizlik
bir bir kadar bir olmak
senin birin olmak
yanında yeniden yenilenmek hayata
ay demek
şe demek
ayşe demek
tanrım bunu da çok görme