Dumanlı loş odam,
Cılız bir mum ışığı,
Parmağımda yanıp tükenmiş
Tütmeyen bilmem kaçıncı duman,
Önümde kağıt, kalem...
Bir şeyler yazmışım:
Sessizliğin sesi değil, sesin sessizliği.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
