Ay Perdelemişti Şiiri - Behçet Elcik

Yalındı güneşim, ay perdelemişti.
Soğuktu aydınlığı, kışa doğmuştu,
Gözlerden değil, dünyadan ıraktı hayalelleri.
Zemheri, bakışı

Ümit vermemişti, bahara
Ayazda çiçeği yanmasın diye,
Bir demet aşk için, koparılmasın diye.
Hülyalarda dolaşıp kaybolmasın diye.

Sıçra Köşkte yalnızlığım,
Ram oldun, bana
Terketmek istiyorum seni,
Kalbimin dilleri, kalbimden çıktı.
Girdi kollarıma, bir ömür sarinmak,
Kaybolmak istiyorum, göğsünde öylece,

Gözlerine, dalıp boğulmak istiyorum.
O derin ask, bakışında erimek,
Kollarında öylece, ölmek istiyorum.
Bir daha ayrılığı görmeden, göçmek istiyorum

Kalbimi kuşatan aşk, yaşamak istiyorum seni.
Buhurdan reyhan tütsüsü, dumaninana karışmak,
Kokunda buğulmak istiyorum, senin.
Dunyanın en güzeli, güzelliğine dalıp,
Gecmek istiyorum, beni

Hülyalarında gezindiğim, yar
Bulmak istiyorum seni,
Kalbimin, atışında yasadım,senle
Hayatıma katmak istiyorum seni