Ay Parçam Şiiri - Mustafa Cengiz

Kiraz mevsimi başladı bu aşk,
Bütün organlarıma ilmik ilmik işledin,
Geceler boyunca seni yaşadım sensiz,
Uzandım hergece sere serpe, boylu boyunca yanına,
Ve sensiz girdim sabaha yine sensiz odamda...
Kaldırımda ben avare gezinen, yüreğimde sen beni kahreden,
Sevdamızı salladım salıngaçta, düşerimde yaşadım seni,
Ay parçam...
Hadi gel, sar beni kollarına kır kemiklerimi,
Öpeyim nokta nokta gül yaprağı tenini,
Tırnak uçlarından, ipek saçlarının uçlarına dek,
Seni sevdim sensiz, utandım sen utanınca,
Ay parçam...
İpek saçlarına sevdamızı öreğim,
Çıldırtan leylak kokan tenini,
Çılgınca seveyim, canımı iste canımı vereyim,
Buğulu gözlerinden düşmesin, benim için bir damla yaş,
Gözlerim mağrur gözlerinde hapis,
Tatlı gülüşün, sen yokken bana yoldaş,
Ay parçam...
Kirpiğimden süzülen sen, yüreğime inen sen,
Sevgini bilmeden vaveylalarımın tatlı haykırışısın sen,
Hayatıma girişin özgürce sevişin,
Canıma can, verdi o can alan bakışın,
Alma bu canı, alırsan yaşayamam ben,
Ay parçam...
Hasretinle yanan bir sevdanın, çığlıkları bu mısralar,
Bazen suskun ve üzgün, bazen de tebessüm dolu yüzün,
Geliverdiğinde gözümün önüne canım parça parça oluyor
Biliyor musun?
İşte o zaman iğne gibi sokuluyor kalbime,
Mahsun bakışlı sevdan,
Yanıp külleniyorum, o mahsun bakışlı sevdalarında,
Ve seni solukluyorum, ansızın uyanarak gecenin yarısında,
İsmini sayıklıyorum hece hece,
Ve seni düşünüyorum,
Mışıl mışıl uyurken, dağılmış saçlarınla,
Ay parçam...
Ilık sam yelinin fısıltısı, gökkuşağının renklerisin sen,
Sensiz olmuyor, seni seviyorum
Ay parçam...