Yakamoz ol her gece, gönül gölümde parla,
Güneş gurup ederken, geceme ay gibi doğ.
Günde yirmi dört defa her dem beni hatırla,
Şöyle candan kucakla, beni mutluluğa boğ.
Sen geldin uyandırdın, kaçtı gönül uykusu,
Ay parçam can parçamsın, sen gönlümün uydusu,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
