Ay Olur Sensiz Şiiri - Faris Özyıldırım

Yalnızlık çökünce gecem karardı
Anlarım uzayıp ay olur sensiz
Bir demler kollarım seni sarardı
Gerilip kırılan yay olur sensiz

Duaya duruyor beş vakit dilim
Ayrılık yurdunda yitiktir ilim
Üşüyen bedenim titreyen elim
Kaderle kedere pay olur sensiz

Vurdular sırtıma çile göçümü
Yollara düşmüşüm kervan biçimi
Depremler oluyor bilsen içimi
Kırılır yüreğim fay olur sensiz

Göğümde yıldızlar akıp gidiyor
Hasretin sinemi yakıp gidiyor
Vefasız kapımdan bakıp gidiyor
Ömrümden seneler zay olur sensiz

Sebebi benmiyim doğmayan mahın
Mimarı tek sensin dinmeyen ahın
Heybeme koyduğun bunca günahın
Ezelden ebede tay olur sensiz