Huzurun şaşmaz beşiği,
Güzel sevgilimin ince beli.
Bana bakıyor yukarıdan,
Sarmaşıklar arasında göz bebeği.
Nefesim kurudu bir anda.
Sonra anladım, başladım dalmaya.
Gözümün alamıyorum aydan.
Sanki beni anlatıyor, yemin etmiş susmaya.
Nasıl da parlıyor güzel ay!
Tanrım, bu sen misin yoksa?
Eserlerin şahı, bembeyaz bir saray,
Kalbimi çaldı bu dilber ay.
Sahiden sevgilim, ay ölümsüz müdür?
Canı var mıdır senin benim gibi?
Cevaplarken bunu, saçlarımı okşamayı sürdür.
Söyle bana sevgilim, ay senin yüreğin midir?
Kayıt Tarihi : 9.1.2018 10:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!